Дога Ислам динендә Аллаһ Тәгаләгә ялваруны, Аңа мөрәҗәгать итүне аңлата. Ул, гади генә гамәл булмыйча, Аллаһка якынайтучы бер гыйбадәт булып санала. Мөхәммәд пәйгамбәр (аңа Аллаһының сәламе булсын) әйтә:
«Дога – ул гыйбадәт» — ди. (Тирмизи хәдис җыентыгыннан).
Менә шуңа күрә дә Аллаһ Тәгалә һәрвакытта да Үзенә дога кылырга куша. Бу хакта Коръәндә болай диелә:
«Әгәр дә синнән колларым Минем турында сораса, дөреслектә, Мин якын. Әгәр дә ул Миңа дога кылса, Мин дога кылучының догасына җавап бирәм. Миңа җавап бирсеннәр (миңа буйсынсыннар) һәм Миңа ышансыннар. Бәлки алар туры юлдан барырлар» (Коръәннең Бәкара сүрәсе – 186 нчы аяте).
Дога кылу хакында иң кирәкле нәрсәләр – күңелнең ихлас булуы һәм бөтен барлык белән Аллаһы Тәгаләгә түбәнчелек кылу. Күңел ихлас булса һәм кабул булуында шик булмаса, дога, теләсә нинди вакытта һәм теләсә нинди телдә булсын, кабул булачак һәм нәтиҗәсе күреләчәк.
Беренче сәхәр
Уразага шигырь
Салкын җәйгә җылы өреп,
Зур бәйрәм — гает җитә.
Моңсулык сирпеп күңелгә,
Рамазан ае китә.
Кара төннәрне яктыртты
Тәравихлар балкышы.
Кыямәттә каршы алсын
Әҗер-савап алкышы.
Гөнаһлар эреп юк булсын
Ураза ялкынында.
Сыгылып торсын сый-хөрмәт
Ахирәт табынында.
Сихәт булып җанга үтсен
Кадер киче сулышы.
ХАК рәхмәтендә нурлансын
Ике дөнья тормышы.
Газиз кардәшләрем!
Пәйгамбәребезнең сәхәбәләре, рамазан ае беткәч, АЛЛАҺЫ ТӘГАЛӘдән 6 ай буена тоткан уразаларының кабул булуын сорап елаганнар, елның икенче яртысында 6 ай буена яңа рамазанга ирештерү бәхетен ялварып сораганнар. Чөнки озаграк яшәгән саен ихласлык белән нурланган изге гамәлләрне күбрәк җыю мөмкинлеге арта. Чын күңелдән әйткән һәр бисмиЛләһ сүзең, тоткан һәр уразаң, укыган һәр намазың, риясыз кылган һәр изгелегең гомерне бәрәкәт, нур белән баета.
Я Раббым АЛЛАҺ! Кылган гөнаһларыбызны гафу, тоткан уразаларыбызны кабул итеп, киләсе ел рамазан аена да ирешергә, ул уразаларны да куанып тотарга насыйп ит. Әмин. Бәйрәмнәребез мөбарәк булсын!
Ярдәменнән Ходай ташламас!
Сызлану үтеп үзәгенә!
Һәр яңа көн — көрәш мәйданы,
Тешне кысып кирәк түзәргә!
«Ник яшим соң җирдә мин»,- димә!
Язмыш сынаулары алдында
Башларыңны һич тә син имә!
Иман булса күңел турендә
Ярдәменнән Ходай ташламас!
Гомерең юлында абынып
Егылсаңда, тизрәк торып бас!
Иссә дә җилләре каршыңа!
Һәр туасы якты иртәне
Яңа өмет белән каршыла!
И Ходаем бирче сабырлык
Балаларны сакла Ходаем
Балаларны сакла, ходаем.
Бала борчулары насыйп итмә,
Калган сынавыңа чыдармын…
Кая барма шунда бозыклык.
Аз мени соң юлдан язучылар,
Рәхәт тормыш күреп, кызыгып…
Салчы раббым, зинһар ташлама!
Балаларга изге теләк теләп,
Һәрбер көнем шулай башлана…
