ТАТАРЧА ШИГЫРЬЛӘР / СТИХИ НА ТАТАРСКОМ
Пар ат Җиктереп пар ат, Казанга туп-туры киттем карап; Чаптыра атларны кучер, суккалап та тарткалап.
Тормыш сәгате Тормыш авыр, диеп зарланабыз, Кем күргән соң мондый тормышны? Тәмле ашый, матур киенәбез
Язлар җитте, карлар эри башладылар, Толыплылар толыпларын ташладылар; Киемсезләр иркен йөри башладылар
Телен саткан татарга Нигә татар булып тудың, Үз телең дә кирәкмәгәч, Балаңны һәм оныгыңны Үз телеңә өйрәтмәгәч?
Язлар килсен мул булып Иген уңсын кыр тулып. Дуслар булсын һәр җирдә, Тынычлык булсын илдә.
Һәр кешегә дә бертөрле әйбер ошамый — кемгә болай, кемгә тегеләй. Ә кем иҗадилыкны, төрлелекне ярата
Кызык чаклар бар иде И-и кызык та чаклар бар иде, Капка башыннан ук кар иде Карга баткан авыл юлларын