ТАТАРЧА ШИГЫРЬЛӘР / СТИХИ НА ТАТАРСКОМ

«Бәйрәм бүген» шигырен Габдулла Тукай изге мөселман бәйрәме — Ураза гаетен күз алдында тотып язган диелә. Бу шигырь 1908 елда язылган, ул елны

Пар ат Җиктереп пар ат, Казанга туп-туры киттем карап; Чаптыра атларны кучер, суккалап та тарткалап. Кич иде. Шатлык белән нурлар чәчеп ай ялтырый;

Тормыш сәгате Тормыш авыр, диеп зарланабыз, Кем күргән соң мондый тормышны? Тәмле ашый, матур киенәбез, Шушы әллә начар тормышмы? Өйләребез җылы, газ ягабыз

Язлар җитте, карлар эри башладылар, Толыплылар толыпларын ташладылар; Киемсезләр иркен йөри башладылар, Тунсызларга нурлы көннәр килде имди.

Телен саткан татарга Нигә татар булып тудың, Үз телең дә кирәкмәгәч, Балаңны һәм оныгыңны Үз телеңә өйрәтмәгәч? Юк, татардан тумагансың, Син уйнаштан тугансыңдыр…

Язлар килсен мул булып Иген уңсын кыр тулып. Дуслар булсын һәр җирдә, Тынычлык булсын илдә. * * * Әйтегез, кайсы вакыт Яздагыдан ямьлерәк?

Һәр кешегә дә бертөрле әйбер ошамый — кемгә болай, кемгә тегеләй. Ә кем иҗадилыкны, төрлелекне ярата — һәркемнең үз гаиләсенә, үз хәсрәтенә, үз шатлыгына

Кызык чаклар бар иде И-и кызык та чаклар бар иде, Капка башыннан ук кар иде Карга баткан авыл юлларын, Трактор ачкач, барыбер тар иде Бик бәхетле чаклар